SEN

Herşey sende başlar sende biter. Umut dolmuşsa,sevgi çoğalmışsa kalbinde beyninde. Sevende sensin üzülende gülende.Varmı senden başka müdahale eden kalbine beynine istersen seversin istersen sevmezsin sen kabul etmişsen sevgiyi aşkı mutluluğu kim engel olabilir sendeki o mutluluğa Sen istemezsen gülmeyi sevmeyi kim sevdirebilir.
Sen değilmisin bir insanı bir kainat yapıp boy onda endam onda ne ararsan onda diyen sen değilmisin onunla birlikte tüm dünyanın olumlu mutlu şeylerini kalbine sığdıran tüm olumsuzlukları atan kabul etmeyen demekki sen varsan aşkta var sevgide nefrette sen yoksan hayatta yok aşk ta sevgide
Sende başlar aşk önce gözlerinin içi gülmeye başlar konuşulanları duymamaya başlarsın gözlerindedir aklın, hareketlerindedir beynin bir dünya başlamıştır sen ve o olan.Kainat yeniden şekillenmiştir sanki daha önce hiç yokmuşunda yeniden yaratılmışındır.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,


set

ÖYLESİNE

Gittiğine inanmıyorum ki gel diyeyim.Hayata ait yıkılmışlığım ne varsa sana anlatıcam. Bakışlarında bulduğum benliğimi sensizliğin soğukluğuna bırakıcağım,kalbimde kalan ne varsa kimsesizliğe,yalnızlığa,hasrete dair sevda eteğine doldurucam.Sana sensizliği anlıtacam şairleri dahi kıskandıracak kelimelerle, sen bile utanacaksın,parçalara ayrılacaksın kalbindeki sevmişliğin verdiği duyguyla beni bana emanet edip gittiğin güne isyan edeceksin yeniden bakacaksın geçmişteki günlerine, umutlarına,hayallerine,özlemlerine, ve ne varsa yaşadığın benli bensiz,kalabalıklar ortasındaki el değmemiş kadim yalnızlığına.
Zaman yorgun,zaman eski,zaman kimsesiz anlıycan artık eskisi gibi değil.Gitmiş artık senin gibi gelmez istesen de ne bir geri ne bir ileri.Bakışınla eriyen gülüşünle hayat bulan aşkına aşkla bakan sana bakınca kainatı unutan vakti durduran kalbinin çarpmasını duymayan seninle seni, bilinmemişliğe ait ne varsa arayan seni ona anlatan ne varsa benim olmalı diyen O maşuk o sevdalı yok artık.
Her şey gidişinle başladı önce ellerini çektin ellerinden sonra gözlerini çektin gözlerinden ve artık Leyla çok uzaklarda Mecnun'dan mevsim hazan,sensizlik soğuk, sensizlik karanlık,kalbim yorgun ,,,,,,,,,,,,,,,,,,


set

AYRILIK

Hayat bir çırpınıştır. Yeni yeni şeyleri görmektir tüm olumlu ve olumsuzluklara hazırlamaktır kendini.Bir rampadan çıkmaktır. Devrini iyi ayarlamaktır yoksa kalıverirsin rampa da yada rampadan iniştir iyi ayarlamak lazım frenleri yoksa girersin duvara, bazen de rölanti de gitmektir, düz de nadiren de olsa.

Aşık olur insan bazen birine bulamaz yapacak bir şey elleri bağlanır ayakları tutmaz olur gözleri kör olası gözlerinden, başkasının gözlerini görmez. O varsa dünya var o yoksa dünya yoktur saatin tik tak atışları gibi onunla atar kalbi tik tak tik tak,sevgili için yapılır her şey her kelime de onun güzelliği onun özelliği anlatılır yüceltilir.onu kendine bir amaç bir hedef seçersin onunla yatar onunla kalkarsın işte tam her şey oldu derken ayrılık çıkar karşına hayatında gördüğün ilk ve en büyük rampa ve iniştir belki hiçbir türlü kaçışın yoktur. Ya rampa da kalacaksın ya duvara vuracaksın, dualar edeceksin düzde rolanti de gitmeye ama olmayacak bu nasıl ayrılık bu nasıl veda gidersem bir daha dönmeyeceğim kalırsam kalbime yenileceğim içimde ne varsa biriktirmişliğim çocukça,safça,çıkarsızca,hayatımın kutsalı yaptığım,değil bir kalbi bin kalbi feda edeceğim insanın önünde eriyeceğim gözlerine bakıp gözlerimi yakacağım parça parça yok olacağım işte bu inişler çıkışlar bir çırpınıştır hayatta kalbim kal diyor aklım git zor olsada gitmek lazım kaçmak göz görmeyince gönül katlanırmış mantığı ile kaçmak ve atmak kendini bir düze .Yavaş yavaş alışırsın yenilgiye kimsesizliğe sessizliğe amaçsızlığa ve sayamadığım ne varsa hepsine artık yoktur bir sevgili içinde biriken dalgaları çarpacağın kıyısına bırakacağın bir sevgili bir maşuk ,olsun diyeceksin zamanla geçer diye diye kendini kandıracaksın bir yanın kanasa da artık alışacaksın buna her ne kadar desende şairin dediği gibi ben sende tattım aşkı sevdayı bugünüm yarımsın bu bende ki sen hep kalacak senin sevginle dolup yaşayacak senden başkası hiçççççççççççç olmayacak ben sende tattım aşkı sevdayı sende anladım bir tek kalmayı birini sevip onun olmayı diye diye bitecek her şey zamanla....

Ve her şey normalleşmeye başlayacak ve tam bunlara alışmaya başlayınca yaş olmuştur yirmibeş ve üzeri .Hayatında güvendiğin en büyük insanlar başlamıştır tebdili mekana birer birer. Ne kadar sakalını çeksen de kızmayan her türlü yaramazlığına göz yuman dedelerin ve nenelerin bir bir ayrılmaktadır senden.Ve omzuna başını dayadığın onun varlığına güvenerek dünyaya meydan okuduğun hiçbir şeyi kafana takmadığın idolun, yakışıklın, karizmatiğin dünyanın en güçlüsü en kabadayısı en kibarı en merhametlisi ve en tatlısı biricik baban yoktur.Tebdili mekan yapmıştır.Saadet diyarına asıl vatanına gitmiştir. Yine kalmışındır ortada yalın ayak başı kabak. Bu hep böyle sürüp gidecektir sıra sana da gelene kadar. Hani şairin dediği gibi vakti geldi ayrılığın ne yapsak boş gereksiz artık anlamı yok sözlerin....



set